Vanaf 1 januari 2018 - Nieuwe opzegtermijnen bouwsector (PC 124)

Het Eenheidsstatuut zorgde voor dezelfde opzegtermijnen voor arbeiders en bedienden. Voor een aantal sectoren werden evenwel tijdelijke of definitieve uitzonderingsregimes ingevoerd. Het Grondwettelijk Hof beschouwde de definitieve uitzonderingstermijnen voor de bouwsector echter als discriminerend. Vanaf 1 januari 2018 moet deze discriminatie weggewerkt zijn.

Berekening opzegtermijn

Voor arbeiders die in dienst zijn gekomen vanaf 1 januari 2014 wordt de opzegtermijn vanaf 1 januari 2018 volledig berekend op basis van de nieuwe opzegtermijnen. Voor hen maken de opzegtermijnen op die datum een grote sprong. Er is geen geleidelijke opbouw naar langere opzegtermijnen.

Voor arbeiders die in dienst kwamen vóór 1 januari 2014 is de opzegtermijn samengesteld uit 2 delen:

-Deel 1: opzeg op basis van anciënniteit vóór 1 januari 2014 met oude opzegtermijn

-Deel 2: opzeg op basis van anciënniteit vanaf 1 januari 2014 met nieuwe opzegtermijn.

Deel 1 van de opzegtermijn: berekenen conform de regels die van kracht waren tot 31 december 2013.

Voor de bouwvakarbeiders hangt de duur van de opzegtermijn af van de anciënniteit van de arbeider en van de datum waarop zijn overeenkomst in het bedrijf is begonnen.

Deel 2 van de opzegtermijn: Om deel 2 van de opzegtermijn te berekenen, zullen de nieuwe opzegtermijnen moeten worden toegepast die zijn bepaald in het algemene stelsel (artikel 37/2, §§ 1 en 2 van de AOW).

Ontslagmotivering

De afschaffing van de uitzonderingstermijnen heeft ook nog een ander gevolg. Vanaf 1 januari 2018 is de ontslagmotivering ook van toepassing in de bouwsector in plaats van de regeling rond het willekeurig ontslag, die nu volledig ophoudt te bestaan.

De grote verschillen zijn:

-De vergoeding voor kennelijk onredelijk ontslag is lager dan de vergoeding bij willekeurig ontslag. De vergoeding bedraagt namelijk 3 tot 17 weken loon. Bij willekeurig ontslag is een forfaitaire vergoeding van 6 maanden loon voorzien.

-De bewijslast is anders geregeld. Waar de werkgever bij willekeurig ontslag moet bewijzen dat het ontslag niet willekeurig is (moeilijk te leveren bewijs), is er bij kennelijk onredelijk ontslag een meer evenwichtige verdeling voorzien in de bewijslast.